Δευτέρα 18 Ιανουαρίου 2010

ΑΞΙΕΣ ΖΩΗΣ!


Στο άρθρο 16 του Ελληνικού Συντάγματος καταγράφεται ο σκοπός της παιδείας των Ελληνοπαίδων που έχει ως εξής:

«Η παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του κράτους που έχει σκοπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Ελλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και τη διάπλασή τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες.»

Κατά γενική παραδοχή οι βασικές αξίες ζωής είναι:

Η ελευθερία, η ειρήνη, η αγάπη, η υπευθυνότητα, η απλότητα, η ανεκτικότητα, η ενότητα, η συνεργασία και η εντιμότητα.

Ο άνθρωπος είναι από τη φύση του κοινωνικό πλάσμα και έχει ανάγκη να συναναστρέφεται με άλλα άτομα. Έτσι λοιπόν η συνύπαρξη είναι το φυσικό μέσο για να μάθουμε και να θέτουμε σε εφαρμογή τις βασικές αξίες οι οποίες πρέπει να ορίζουν την κοινωνική ζωή των ανθρώπων. Ο σεβασμός απέναντι στους άλλους, η υπομονή, η υπευθυνότητα και η σταθερότητα, η διαλογική ικανότητα, είναι αξίες που εμείς, ως γονείς, οφείλουμε να διδάξουμε στα παιδιά μας για να μπορέσουν να γίνουν ελεύθεροι και ευτυχισμένοι άνθρωποι.

Τα παιδιά πρέπει ν' αρχίσουν να μαθαίνουν τις αξίες από πολύ μικρή ηλικία και στο κατάλληλο περιβάλλον. Σύντομες σκέψεις σχετικά με το σημαντικό ρόλο που παίζουν οι αξίες στη συνύπαρξη, καθώς και εύκολες δραστηριότητες που -σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό- μπορούν να πραγματοποιηθούν μέσα στο σπίτι επιτρέπουν στα παιδιά μας να συνειδητοποιήσουν τις αξίες με τον πιο φυσικό τρόπο.

Όλοι αναγνωρίζουμε ότι υπάρχει δημοσιονομική κρίση. Όμως όλοι στις συζητήσεις μας συμφωνούμε ότι η κρίση είναι και κοινωνική. Υπάρχει κατάπτωση θεσμών και εξαφάνιση αξιών.

Σε ένα τέτοιο κόσμο που οι περισσότεροι συχνά τον νιώθουν εχθρικό

δεν είναι αρκετό για τα παιδιά να ακούν για αξίες. Για να τις μάθουν

πρέπει να τις βιώνουν σε πολλά επίπεδα, να τις κάνουν δικές τους.

Στη σημερινή εποχή είναι περισσότερο αναγκαίο παρά ποτέ, να βοηθήσουμε τα παιδιά να εξερευνήσουν και να αναπτύξουν αξίες ζωής.

Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μέσα από την ενεργητική ακρόαση, την ενθάρρυνση της αυτοέκφρασης, την ειρηνική επίλυση των όποιων συγκρούσεων, τη συνεργασία, τη δημιουργικότητα, την καλλιτεχνική έκφραση, τη χαλαρώση και το στοχασμό. Έτσι ενισχύουν και αναπτύσσουν θετικές

συμπεριφορές και στάσεις στα απλά και καθημερινά ζητήματα αλλά και σε πιο δύσκολα και σύνθετα θέματα.

Το έργο ενός σχολείου - εκτός από το να παρέχει γνώσεις - είναι η βοήθεια προς

τους μαθητές να εκτιμούν τον εαυτό τους, τις σχέσεις τους και την ευρύτερη

κοινωνία. Εμείς οι εκπαιδευτικοί οφείλουμε να ενισχύσουμε όχι μόνο το γνωστικό αλλά και το συναισθηματικό πεδίο, δημιουργώντας με τα παιδιά γέφυρες επικοινωνίας, στοργής και αφοσίωσης μιας και είναι βέβαιο πως η σωστή διαπαιδαγώγηση ξεκινά από την καρδιά.

Ο Αριστοτέλης όριζε την ελπίδα ως «εγρηγορότος ενύπνιον», το όνειρο του ξυπνητού.

Ναι υπάρχει ελπίδα και ας έγινε και αυτή ανέκδοτο. Προθέσεις δεν ξέρω εάν υπάρχουν. Πρέπει όμως να γίνει αντιληπτό ότι καλά τα ευχολόγια και τα κηρύγματα. Ο κόσμος ωστόσο έχει πολύ λίγη ανάγκη από κηρύγματα.

Έχει ανάγκη από παραδείγματα!